മാര്യേജ് ബ്രേക്കര്‍

എല്ലാ നാട്ടിലുമുള്ള സഹൃദയരായ കലാസ്നേഹികളാണല്ലോ കല്യാണം മുടക്കികള്‍. ഇവരുടെ ഹാര്‍ഡ് വര്‍ക്കിന്റെ ഫലമായി മുടങ്ങിപ്പോയ ആലോചനകള്‍ എത്ര ജിഗാബൈറ്റെന്ന് അളക്കാനേ പറ്റില്ല. അന്വേഷണവുമായി വരുന്നവര്‍ ഒരു പണിയും തൊരവുമില്ലാതെ വെറുതെ നില്‍ക്കുന്ന ഇവരുടെ കൈയ്യില്‍ തന്നെ കൃത്യമായി വന്നു പെടും. പെണ്ണിനെയോ ചെക്കനെയോ പറ്റി ഇക്കൂട്ടരോട് അന്വേഷിച്ചാല്‍ "ഓ.. അതോ.. അതു വേണോ..?... ഒരു കുട്ടിയുടെ ഭാവിയല്ലേ… ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ലേ.. നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം..." ഇമ്മാതിരി ഒരൊറ്റ എക്സ്ക്ലമേറ്ററി ഡയലോഗില്‍ കാര്യങ്ങള്‍ പീസ്പീസാക്കും. വന്നവര്‍ പ്ലേസ് ക്ലീനാക്കും. നല്ല നിലയില്‍ കഴിയുന്നവര്‍ പോലും ഇവരുടെ പണിയുടെ ഗുണം അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ പ്രൊപ്പോസല്‍ ഡിഫ്യൂസിങ്ങ് സെന്ററാണ്‌ നാരായണന്‍ നായരുടെ ചായക്കട. ഇവിടെ നിന്നും പണി കിട്ടാത്ത കല്യാണാലോചനക്കാര്‍ വളരെ കുറവാണ്‌. ബാങ്കില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന രാമകൃഷ്ണന്‍ നമ്പ്യാരുടെ മകന്‍ ശരത്ത് ഇവരുടെ ഒരു വിക്റ്റിം ആയി‌.

ബാംഗ്ലൂരില്‍ സോഫ്റ്റ്വെയര്‍ എഞ്ചിനീയറാണ്‌ ശരത്. മുപ്പത് വയസ്സ്, സുമുഖന്‍, സുന്ദരന്‍, സത്സ്വഭാവി. ബാര്‍, ബ്രാ, ബ്ലോഗ് എന്നീ മൂന്നു 'ബി'കളോട് യാതൊരു താല്‍പര്യവുമില്ല. നല്ല സാമ്പത്തികമുള്ളത് കൊണ്ട് നോ അല്ലല്‍ ആന്റ് അലട്ടല്‍സ്. ഒരു വിഷമമുള്ളത് ശരത്തിന്റെ അനുജത്തി രമ്യ ഒരു അന്യമതക്കാരന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങിപ്പോയി കല്യാണം കഴിച്ചു എന്നുള്ളതാണ്‌. വാശിക്കാരനായ രാമകൃഷ്ണന്‍ നമ്പ്യാര്‍ക്ക് അതു തീരെ ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ പറ്റിയില്ല. അതുകൊണ്ട് മകളുമായി പിന്നീട് യാതൊരു ബന്ധവും ഉണ്ടായില്ല.

എപ്പോ കണ്ടാലും മോന്റെ കല്യാണമൊന്നും ഇല്ലേ എന്നു പറഞ്ഞ് രാമകൃഷ്ണന്‍ നമ്പ്യാരെ നാട്ടുകാര്‍ ശല്യപ്പെടുത്തും. ജോലിക്കാര്യത്തിലും കല്യാണക്കാര്യത്തിലും അവനവനില്ലാത്ത ക്യൂരിയോസിറ്റി നാട്ടുകാര്‍ക്കുണ്ടാവുമല്ലോ. ഈ ചോദ്യം കേട്ട്കേട്ട് മടുത്ത് ശരത്തിനെ കല്യാണം കഴിപ്പിക്കാന്‍ അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. പെണ്ണു കാണാന്‍ കൂടെ പോകാന്‍ അകന്ന ബന്ധുവായ ബാബുമോനെ ഏര്‍പ്പാടാക്കി. ബാബുമോന് ഒരു ഇരുപത്തിയഞ്ച് വയസ്സ് കാണും. പക്ഷേ ഡയലോഗ് നൂറ്റിഇരുപത്തിയഞ്ചുകാരന്റേതാണ്. ഒരു വസ്തു അറിയില്ല എങ്കിലും എന്തു കാര്യത്തെക്കുറിച്ചും എത്ര സമയം വേണമെങ്കിലും സംസാരിക്കും. പ്രീഡിഗ്രി വരെ പഠിച്ചതിനാല്‍ യാതൊരു ജോലിക്കും പോകില്ല. അല്‍പ്പം ഒന്നു പൊക്കിയാല്‍ മതി; ബാബുമോന്‍ മൌണ്ട് എവറസ്റ്റ് വരെ കയറിക്കോളും. വിതൌട്ട് ഓക്സിജന്‍.

ഒരു ശനിയാഴ്ച്ച ശരത്തും ബാബുമോനും കൂടി പെണ്ണു കാണാനിറങ്ങി. അന്നും ഞായറാഴ്ച്ചയുമായി കുറേ പെണ്‍കുട്ടികളെ കണ്ടു. അതില്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഏതാനും ജാതക കുറിപ്പുകള്‍ ചേരുമോ എന്നു നോക്കാന്‍ വേണ്ടി ജ്യോത്സ്യനെ ഏല്‍പ്പിച്ചു. അതില്‍ നിന്നും ജ്യോത്സ്യര്‍ അങ്ങേര്‍ക്കിഷ്ടപ്പെട്ട മൂന്നെണ്ണം സെലക്റ്റ് ചെയ്തു. അതു പ്രൊസീഡ് ചെയ്യാന്‍ വീട്ടില്‍ പറഞ്ഞേല്‍പ്പിച്ച് ശരത്ത് ബാംഗ്ലൂര്‍ക്ക് പോയി. പോകുമ്പോള്‍ രണ്ട് ദിവസം കൂടെ വന്നതിന്‌ ബാബുമോന് ഒരു വലിയ ഗാന്ധിയെ കൊടുത്തു. അവനത് വാങ്ങിയില്ല എങ്കിലും ശരത്ത് നിര്‍ബ്ബന്ധിച്ച് പോക്കറ്റിലിട്ടു കൊടുത്തു.

ആ ആലോചനകളൊക്കെ ശരത്ത് പിറ്റേ ആഴ്ച്ച വന്നപ്പോഴേക്കും ക്ലീന്‍ ബൌള്‍ഡായിരുന്നു. കാരണമായി പറഞ്ഞത് അനുജത്തിയുടെ അന്യമതക്കാരനുമായുള്ള വിവാഹമായിരുന്നു. പോയത് പോട്ടെ എന്നു വിചാരിച്ച് ആ ശനിയും ഞായറും കുറേ വീടുകളില്‍ പോയി. ജാതകപ്പൊരുത്തമുള്ള പെണ്‍കുട്ടികളുടെ ഡീറ്റയില്‍സ് പ്രൊസീഡ് ചെയ്യാനായി അച്ഛനെ ഏല്‍പ്പിച്ചു ശരത്ത് തിരിച്ച് പോയി. വേണ്ട വേണ്ടാ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും ബാബുമോന്‌ രൂപ കൊടുക്കാന്‍ മറന്നില്ല. പക്ഷേ ആ ആലോചനകളും നല്ലവരായ നാട്ടുകാരുടെ ഇടപെടലുകളാല്‍ തകര്‍ക്കപ്പെട്ടു.

നാട്ടിലെ സുഹൃത്തുക്കളോട് പറഞ്ഞ് ബാബുമോന്‍ കുറേ അന്വേഷിച്ചുവെങ്കിലും ആലോചനകള്‍ മുടങ്ങിക്കോണ്ടേയിരുന്നു. എല്ലാ ആലോചനകളും നാരായണന്‍ നായരുടെ ചായക്കട വരെ വരുന്നുണ്ട്. പിന്നെ ബര്‍മുഡ ട്രയാങ്കിളില്‍പെട്ട കപ്പല്‍ പോലെ. കുറച്ച് ആലോചനകള്‍ നിശ്ച്ചയത്തോടടുത്തെത്തിയിട്ടും എന്തൊക്കെയോ കാരണങ്ങളാല്‍ അലസിപ്പോയി. അതോടെ ശരത്തിന്‌ മടുത്തു. ഇനി പെണ്ണുകാണാനില്ലെന്നു അവന്‍ തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോള്‍ രാമകൃഷ്ണന്‍ നമ്പ്യാരുടെ ആഫീസിലുള്ള വിജയന്‍ നമ്പ്യാരുടെ ബന്ധത്തിലുള്ള ഒരു ആലോചന വന്നു. കുറേ നിര്‍ബ്ബന്ധിച്ചപ്പോള്‍ ഇതിനു കൂടി പോകാമെന്നും മേലാല്‍ ഈ പണിക്കില്ലെന്നും പറഞ്ഞ് അവന്‍ ബാബുമോനെയും കൂട്ടി പെണ്ണു കാണാന്‍ പോയി.

പെണ്ണിന്റെ കുടുംബവും നല്ല സാമ്പത്തിക സ്ഥിതിയുള്ളവരായിരുന്നു. അച്ഛനുമമ്മയും ജോലിക്കാര്‍, ഒരു ആങ്ങളയുള്ളത് മുന്തിയ റാങ്കുള്ള പട്ടാളക്കാരന്‍. ചായ കുടിച്ച ശേഷം ശരത്ത് കുട്ടിയുമായി സംസാരിക്കാന്‍ പോയി. ബാബുമോന്‍ പെണ്ണിന്റെ ആങ്ങളയായ രാജനുമായി കുശലം പറഞ്ഞു. കുറച്ച് സമയം കൊണ്ട് തന്നെ ബാബുമോനെ രാജനു വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. സംസാരത്തിന്നിടെ ബാബുമോന്റെ ഫോണ്‍ "കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണേ.. നിന്നെ കാണാന്‍ എന്നെക്കാളും ചന്തം തോന്നും...." എന്നടിച്ചു. അവന്‍ ഫോണില്‍ സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത് കൊണ്ട് യുദ്ധമുന്നണിയില്‍ നിന്നും രാജന്‍ രക്ഷപ്പെട്ടു. അങ്ങോട്ട് വരുന്ന ദിവസം വിളിച്ച് പറയാന്‍ വേണ്ടി ബാബുമോന്റെ ഫോണ്‍ നമ്പര്‍ രാജന്‍ വാങ്ങിച്ചു.

തന്റെ പെണ്ണന്വേഷണ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ പരാജയപ്പെട്ടതിന്റെ വിഷമം ആദ്യമായി ശരത്ത് മറന്നു. അത്രയ്ക്ക് ക്യൂട്ടും, സുശീലാമ്മയും, ഏജുറിച്ചുമായിരുന്നു പെണ്‍കുട്ടി. ജാതകവും കറക്റ്റായിട്ട് മാച്ചി. ആലോചനകള്‍ പുരോഗമിച്ചു. പാരഗണ്‍ വരാതിരിക്കാന്‍ കാര്യങ്ങളൊക്കെ രഹസ്യമായിട്ടായിരുന്നു നടത്തിയിരുന്നത്.

പക്ഷേ, നിശ്ചയ തീയതി തീരുമാനിച്ചപ്പോള്‍ പെണ്ണിന്റെ അച്ഛന് പത്മനാഭന്‍ നമ്പ്യാര്ക്ക് ഒരു അനോണി ഫോണ്‍ സന്ദേശം കിട്ടി. ശരത്തിന്‌ ബാംഗ്ലൂരില്‍ വേറെ ഭാര്യയുണ്ടെന്ന് മാത്രേ ആ നല്ല ശമരിയാക്കാരന്‍ പറഞ്ഞുള്ളൂ. അതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെ ഇരു വീട്ടുകാരും ആലോചനയുമായി മുന്നോട്ട് പോയി. പക്ഷേ, നിശ്ചയത്തിന്റെ തലേന്ന് ഒരു കാള്‍ കൂടി വന്നു.

 ഇത്തവണ രാജനായിരുന്നു ഫോണ്‍ എടുത്തത്. പ്രായമുള്ള ഒരാളുടെ സംസാരം പോലെ രാജന് തോന്നി. കുറച്ച് സമയം അയാളുമായി സംസാരിച്ചതിനു ശേഷം നിങ്ങള്‍ ചെയ്ത് തന്നത് വളരെ ഉപകാരമാണെന്നും ഞങ്ങളുടനെ പോയി ആലോചന ഉപേക്ഷിച്ച വിവരം പറയുകയാണെന്നും രാജന്‍ പറഞ്ഞു. ഫോണ്‍ കട്ടായ ഉടനെ രാജന്‍ കാളര്‍ ഐ.ഡി.യില്‍ നിന്നും നമ്പരെടുത്ത് തിരിച്ച് വിളിച്ചു. ആരും എടുത്തില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് എടുത്തപ്പോള്‍ അതു കോയിന്‍ ബോക്സ് ആണെന്നും വിളിച്ചത് ആരാണെന്ന് അറിയില്ലെന്നും പറഞ്ഞു. നാരായണന്‍ നായരുടെ ചായക്കടയുടെ അടുത്തുള്ള വായനശാലയിലേതായിരുന്നു ആ കോയിന്‍ ബോക്സ്.

 രാജന്‍ ഉടനെ തന്നെ ശരത്തിന്റെ വീട്ടില്‍ വിളിച്ച് സീരിയസ്സായി സംസാരിക്കാനുണ്ടെന്നും ഞാനും അച്ഛനും അങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ടെന്നും നിങ്ങള്‍ ബന്ധുക്കളെല്ലാം വീട്ടില്‍ തന്നെ നില്‍ക്കണമെന്നും പറഞ്ഞു. ഈ ആലോചനയും വേ മാറിപ്പോയി എന്നു ശരത്തിനു മനസ്സിലായി.

രാജനും പത്മനാഭന്‍ നമ്പ്യാരും ചെല്ലുമ്പോള്‍ വീട്ടില്‍ ശരത്തും അച്ഛനുമമ്മയും, മാമന്‍മാരും, ബാബുമോനും ഉണ്ടായിരുന്നു. ബാബുമോന്‍ രാജനോടും അച്ഛനോടും ലോഹ്യമൊക്കെ പറഞ്ഞ് കുടിക്കാന്‍ വെള്ളം കൊടുത്തു.

 എല്ലാവരും ആകെ ടെന്‍ഷനിലായിരുന്നു. പത്മനാഭന്‍ നമ്പ്യാര്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് കിട്ടിയ ഫോണ്‍ കാളിനെപ്പറ്റി സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ബാബുമോന്‍ ഉടനെ "അതൊക്കെ ആരോ വെറുതെ പറഞ്ഞുണ്ടാക്കുന്നതാ... " എന്നു പറഞ്ഞു. അപ്പോളവന്റെ ഫോണ്‍ റിങ്ങ് ചെയ്തു. അവന്‍ ഫോണെടുത്ത് ഹലോ .. ഹലോ.. എന്ന് കുറെ തവണ പറഞ്ഞു. ആരും എടുക്കാഞ്ഞിട്ട് ഫോണ്‍ പോക്കറ്റിലിട്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ രാജന്‍ മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ടു. അവന്‍ രാജന്റെ നേരെ നോക്കിയതും, ടപ്പേ.. ന്ന് പറഞ്ഞ് രാജന്റെ വലംകൈ ബാബുമോന്റെ കവിളില്‍ സീല്‍ഡായി.

  

എല്ലാവരും ഞെട്ടിത്തരിച്ച് നില്‍ക്കെ രാജന്‍ പറഞ്ഞു. "ഇവനാ.. കല്യാണം മുടക്കാന്‍ വിളിച്ചത്..." ബാബുമോന്‍ തലയില്‍ പൊട്ടിത്തെറിച്ച നക്ഷത്രങ്ങളുടെ എണ്ണം എടുക്കുകയായിരുന്നു. ഏകദേശ കാല്‍ക്കുലേഷന്‍ കിട്ടിയപ്പോള്‍ അവന്‍ പുറത്തേക്ക് ഏറോസ്പീഡില്‍ കുതിച്ചു.

 ആരുമൊന്നും മനസ്സിലാകാതെ നിന്നപ്പോള്‍ രാജന്‍ കപ്പലിലെ കള്ളനായ ബാബുമോനെ പിടിച്ച കഥ പറഞ്ഞു. കല്യാണം മുടക്കാന്‍ വേണ്ടി വിളിച്ചയാളിനോട് എന്തെങ്കിലും സൂചന കിട്ടുമോ എന്നറിയാന്‍ വേണ്ടി രാജന്‍ മനപൂര്‍വ്വം അവന്‌ അനുകൂലമായി സംസാരിച്ചിരുന്നല്ലോ. ആ സമയത്ത് വിളിച്ചയാളിന്റെ മൊബൈല്‍ ബെല്ലടിച്ചു. ഫോണിലൂടെ ആ റിങ്ങ് ടോണ്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ രാജന്‌ ഈ പാട്ട് എവിടെയോ കേട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ എന്ന് തോന്നി. പെട്ടെന്ന് ബാബുമോന്റെ മുഖത്തിന്റെ മോന്തായം മോണിറ്ററില്‍ മിന്നിമറിഞ്ഞു. ബാക്ക്ഗ്രൌണ്ടില്‍ "കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണേ.. നിന്നെക്കാണാന്‍.. എന്നെക്കാളും ചന്തം തോന്നും...." എന്ന സോങ്ങും.

 ഇവിടെ എത്തിയതിനു ശേഷം ബാബുമോന്റെ മൊബൈലിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി ഡയല്‍ ചെയ്ത് കണ്‍ഫേം ആക്കിയതിന്‌ ശേഷമാണ്‌ മോന്തയുടെ ഷേപ്പ് മാറ്റിക്കൊടുത്തത്.

എന്തിനാണ്‌ ബാബുമോന്‍ കല്യാണാലോചനകള്‍ മുടക്കിയതെന്ന് ആര്‍ക്കും മനസ്സിലായില്ല. തന്റെ റെവന്യൂ സ്രോതസ്സ് നിര്‍ത്തലാക്കാന്‍ പട്ടാളക്കാരന്‍ എന്തു ബുദ്ധിയാണ് പ്രയോഗിച്ചതെന്ന് ബാബുമോനും മനസ്സിലായില്ല !